W poszukiwaniu Luizy z Golmu. Jedziemy na pradawny klif

Jest takie miejsce na Uznamie, które przez tysiące lat było w stanie oprzeć się potędze Bałtyku. To Golm - najwyższe wzgórze na wyspie (około 71 m.n.p.m) leżące tuż obok osady Kamminke. Wspinając się po nim aż trudno uwierzyć, że około siedmiu tysięcy lat temu z wody wystawał jedynie jego czubek! Gdy woda nieco opadła, fale rozbijały się o wzgórze tworząc klif. Delta Świny miała wówczas szerokość prawie 14 kilometrów i ciągnęła się od wzgórza Golm aż po Kawczą Górę w Międzyzdrojach.

Golm i okalające go tereny leżą wśród najstarszego bukowego lasu na Uznamie. Nietknięty piłą drwali był on prawdziwą skarbnicą ziół, z której chętnie korzystali miejscowi znachorzy i uzdrowiciele. Do dziś rośnie tu czerniec gronkowy stosowany przeciwko dżumie i ziarnopłon wiosenny używany na brodawki oraz hemoroidy. Jego młode liście wiejska ludność uważała za smaczne warzywo i zajadała się nimi po wyczerpaniu zimowych zapasów. Z kolei kuklik pospolity podawano chorym na malarię oraz używano jako przyprawy podobnej do goździków. Roślina ta cieszyła się też opinią afrodyzjaku dla mężczyzn. Z dziećmi można wybrać się na poszukiwanie złoci żółtej. Roślina ta zajmowała pierwsze miejsce w zielniku Paszczaka – postaci z popularnych bajek o Muminkach.

„Przed wojną rosło tu też bardzo dużo konwalii, które później sprzedawano na rynku w Berlinie”, opowiada Dirk Weichbrodt, znawca uznamskiej przyrody i wieloletni opiekun rezerwatu.

Golm ma też swoją mniej znaną historię. U podnóża wzgórza, ukryte wśród leśnego podszycia, bije źródełko nazwane przez miejscowych Luiza. Woda z niego była na tyle czysta, że przed laty wykorzystywano ją do produkcji lemoniady, którą sprzedawano w Świnoujściu. Później wodę ze źródełka pobierała staż graniczna. Dziś w miejscu ujęcia znajduje się jedynie niewielkie, zniszczone przez upływ czasu pomieszczenie. Nie powiemy wam, gdzie dokładnie znajduje się Luiza. Spróbujcie odszukać ją sami!